No pasado curso 2014-2015 traballamos en 1º de ESO a creatividade literaria na actividade chamada "Maio de Letras". Despois da falarmos das características da linguaxe poética, para celebrarmos o Día das Letras Galegas, propuxémoslle ao alumnado que fixese poemas breves dedicados a paxaros.
Fixemos un mural que expuxemos no corredor do instituto. Vou colgar algúns dos resultados.
O pardal
Roubas trigo no poleiro
e millo na miña leira.
Pardal, ladrón do grao
que comprei o luns na feira.
Tes o niño nun furado
baixo da miña escaleira
con catro parrulos pelados,
que plumas nin a primeira.
Vas da parede ao tellado
e do tellado á figueira,
da figueira ao chan
e do chan á cerdeira.
Traballa, pardal, traballa,
coma a túa compañeira.
Saca eses polos adiante
para que túa dona te queira.
Cegoña da alta árbore,
branca e negra es.
Grandes ás para longas viaxes
ata chegar a esta verde paisaxe.
Niño fas en xaneiro
e en agosto te vas.
Ti tes un gran peteiro
para aos cegoñinos fartar.
Cegoña da alta árbore,
branca e negra es.
O CORVO
Meu paxariño,
meu corviño,
que traes vestidiño
moi negriño.
Imaxe extraída da Wikipedia. CC - BY - SA (Drow)
Rubén López
O PAPAGAIO
forte e delgado
voa pola pradeira.
O papagaio,
forte e delgado.
Ariadna
Imaxe extraída da Wikipedia: CC - BY (Flickr upload)
A CEGOÑA
No alto, vixiante,
está a cegoña pensante.
Vén desde lonxe
a terra de camiñantes.
A cegoña, no alto,
failles compaña no campo.
Ten o seu niño
a carón do río.
No espello da auga
vese a cegoña branca.
Carlos
Tamén colgo un meu sobre o paporrubio, en lembranza do que nos fai compaña cando imos á casa da aldea, voando a carón da cociña e pousándose nas árbores á nosa vista.
De póla en póla
vai pola eira.
Voa e revoa
sobre a pradeira.
De pronto pousa
nunha cancela
ou busca inquedo
a compañeira.
Fixo o seu niño
nunha maceira.
Cría os poliños;
fai a súa xeira.
.jpg/800px-Rouge_gorge_familier_-_crop_(WB_correction).jpg)
No hay comentarios:
Publicar un comentario