Regreso ao teu corpo
no que me afundo
para esquecelo todo.
Afondo en ti,
xa me levas
no claro día dos teus ollos.
Mergúllome no mel
da túa herba e dos teus
labios.
Sinto un río
de bolboretas lenes
enchendo as miñas veas
mar arriba a desbordarme.
Xulio L. Valcárcel
antollouseme un tostador de pan
quero un obxeto que nos recorde
que vaia amarelando con nós
como a natacha e collo rebandas do pan de onte
que me dixo miña avoa que se fai así
e téñoche as tostas listas para cando te ergas
¿e se te vas
ou mercas un coche?
e se te vas ou mercas un coche
eu sigo facendo as tostas todas as mañáns
e énchoas de bicos e de natacha
e pégoas nos retrovisores
fíxenllo unha vez ao cura por berrarme
porque eu era así de baixiña e non chegaba á auga bendita
e pagounas ca nai de meu pai e meu pai ofreceulle unhas ostias ó cura
e botáronnos da igrexa de toda
se te vas ou mercas un coche
mellor leva contigo o tostador do pan.
María Lado
Se vos gustaron estes poemas, tedes máis no taboleiro de Dinamización Lingüística no corredor do primeiro andar. E non esquezades recitarllos a alguén!
No hay comentarios:
Publicar un comentario