Flores ventureiras.

Aproveitei a tarde en Quiroga para pasear á beira do río e coller unha presa de flores ventureiras. Estas inzaban o campo da ribeira enchéndoo de cores e recendos. Os primachorros (tamén chamados ben me quer, biloreta, ponmerendas ou margarida dos prados) semellaban un manto florido; os panqueixos (cáncere ou cancro) desprendían un suave e agradable recendo; as humildes violetas florecían en ramos e os xacintos salvaxes medraban entre as árbores.

Isto tróuxome á lembranza o coñecido poema de Antón Avilés de Taramancos, "Ter unha casa en Chachauí"

                                  XACINTO SILVESTRE. (Imaxe tomada en A Seara, Cedrón)

PANQUEIXO. Imaxe extraída da Wikipedia: dominio público.

PRIMACHORRO. Imaxe extraída da Wikipedia: CC - BY (Rotatebot)

Aí vos van uns anacos de poemas de Uxío Novoneyra, especialista da nosa poesía paisaxística.

PRIMACHORROS brancos!

panqueixo e amargueixos!

argana polos barrancos!

Folla podre nos reprexos!

...

NADA está lonxe.

Os campaíños das 

uces

cobren os montes

de furruxe.

UCES. Imaxe extraída da Wikipedia: CC - BY - SA (Bdk)