Enriba de mel... queiroas: De roteiro literario por Quiroga

Con motivo das Letras Galegas adicadas a Manuel María, organizouse no centro un roteiro literario por Quiroga, á parte da charla que veu dar ao centro Xosé Estévez, vello amigo do chairego. Con estas actividades divulgouse a especial relación que tivo o autor con este municipio, as relacións persoais que el cultivou, os lugares que visitou e que motivaron o nacemento dalgúns poemas. Ao longo do roteiro visitamos eses lugares e fixemos diversas paradas para recitar os versos de Sonetos ao val de Quiroga, reeditados este ano con ilustracións feitas por rapaces dos centros educativos do concello.
A verdade é que foi moi emotivo participar cos rapaces, coñecer lugares cotiáns para eles, desfrutar da natureza, descubrir aspectos que descoñeciamos despois de anos traballando no centro. Eles portáronse moi ben e perderon os medos a recitar en público. O itinerario foi longo e un pouco fatigoso, pero mereceu a pena! Demos unha boa volta á contorna como podedes observar no mapa!

Despois dunha explicación das profesoras sobre Manuel Mª (Eva e Bea), a súa obra e a súa relación con Quiroga, na entrada do centro, o roteiro comezou coa visita guiada á igrexa de San Clodio, unha curiosa edificación da que primeiro observamos o exterior, no que destaca a súa ábsida do séc. XII, e o material empregado: pedra da zona cunha cor escura, vermella ("pedra cabaleira" tamén usada na igrexa de Montefurado). Logo vimos os restos do mosteiro medieval, nos que destaca a torre. Despois vimos o interior da igrexa.
O mosteiro parece ser que fora incendiado durante a guerra contra os franceses. No seu curioso pórtico renacentista hai unha pedra no lintel desprazada do seu lugar por mor do terremoto de Lisboa de 1755.
Logo albiscamos ao lonxe o pazo do Batanero e escoitamos anécdotas sobre esa familia. Recitamos poemas á beira do Sil (e vimos fabas lobas nas hortas).
Volvemos a Quiroga e escoitamos a explicación sobre algúns edificios relevantes da vila onde viviron diversos escritores: Pura Vázquez e Eduardo Moreiras. Algúns alumnos recitaron poemas na praza da vila. Seguimos andando por Quiroga e paramos onde en tempos houbo unha taberna frecuentada por Manuel Mª. Recitamos poemas. Vimos laranxeiras e limoeiros. e carteis curiosos ("BENENO").
Seguimos andando cara á Ermida, por medio de árbores e viñedos con paradas para recitarmos poemas.

Imaxes tomadas na Ermida

Na Ermida visitamos a igrexa e admiramos a arquitectura popular. Recitamos poemas. Vimos o esqueleto das pampórnigas, un pouco tristes, así espidiñas! Faláronnos do crismón. Pasamos máis aldeas, con vacas, abellas, paraxes senlleiras a carón do río xunto á Veiguiña, onde vivira Á. Fole.
Vimos algunhas casas singulares, outrora casas grandes pero en xeral descoidadas e bastante abandonadas, cerres de leiras con somieres, ventás curiosamente tapiadas, unha fonte potable, unha sebe de buxos na beira da estrada, un souto e a rentes del vacas e becerros pacendo tranquilamente.

Imaxes da Igrexa de San Clodio e restos do mosteiro medieval, pórtico renacentista

Comemos na Rodela, sentados na herba, acompañados por un can que non nos deixou en todo o roteiro. Alí están a impoñente casa da ferrería, un edificio de pedra con balcóns de ferro, algunhas edificacións tradicionais en non moi bo estado de conservación e algunha completamente derruída. Dan conta dun pasado mellor cando houbo na zona o auxe das ferrerías (chegou a haber sete na zona).

Casa da Veiguiña

Mostras de arquitectura popular

Pola tarde encamiñámonos a Hospital, que tamén mostra grandeza e decadencia nas súas edificacións. Recitamos poemas na praza da igrexa. A familia de Manuel Mª servira aos donos da Torre Penela, casa señorial da zona.

Imaxes tomadas no interior da igrexa de Hospital

Visitamos a igrexa e explicáronnos a súa importancia e feitos curiosos como que nela se armaban cabaleiros ou a súa importancia no Camiño de Santiago.
Finalmente fomos ao castelo de Novais, e para chegar alí andamos un camiño bastante duro, moi irregular, con pedras e con marcas de rodeiras de carros marcadas na pedra. Alí admiramos a restauración que fixo o pai de Adrián dunha casa ao pé do castelo (e o coidado xardín), a torre do castelo e as impresionantes vistas desde alí dos montes e do val.

Logo visitamos o túnel de Montefurado e. finalmente Bendilló, onde nos levaron a unha almazara e nos explicaron o proceso de fabricación tradicional do aceite.